Charyzmat

Mówiąc o charyzmacie mamy na uwadze dary i łaski, którymi wspólnota szczególnie posługuje w Kościele. Wiąże się to duchowością, której zasady zawarte są w regułach oraz w  pismach i przykładzie życia zakonodawców i założycieli.  Święty Augustyn w Regule nakreślił ideał życia we wspólnocie na wzór wspólnoty pierwszych chrześcijan, opisanej w  Dziejach Apostolskich: Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Nikt nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Każdemu też rozdzielano według jego potrzeb.

Reguła św. Augustyna kładzie szczególny nacisk właśnie na życie we wspólnocie, na jedność i miłość wzajemną. Wspólnota w ujęciu Augustyna to nie tylko środek służący uświęceniu jej członków czy też pozwalający na podejmowanie skuteczniejszego apostolstwa. Świadectwo życia wspólnotowego to pierwszy  i najważniejszy cel, jaki Augustyn stawia swoim braciom i siostrom: Przede wszystkim w tym celu jesteście zgromadzeni razem, abyście jednomyślnie mieszkali w domu i mieli  jednego ducha i jedno serce w Bogu.

Z tego podstawowego celu wypływają konkretne zadania i posługi, podejmowane przez wspólnotę w Kościele. W naszym przypadku jest to przede wszystkim działalność związana z wychowaniem i nauczaniem dzieci i młodzieży.