W dniach 17–25 stycznia nasza wspólnota przeżywała Pielgrzymkę Jubileuszową do Włoch, podążając śladami świętych augustiańskich. Był to dla każdej z nas niezwykły czas duchowego zanurzenia w Sercu Kościoła – Rzymie, gdzie rozpoczęłyśmy Rok Jubileuszowy 2025. Wraz z innymi wiernymi mogłyśmy przejść przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra w Watykanie, Bazyliki Santa Maria Maggiore oraz Bazyliki św. Jana na Lateranie. Szczególnym darem była dla nas Msza Święta przy grobie św. Jana Pawła II oraz udział w niedzielnej modlitwie Anioł Pański z Papieżem Franciszkiem, podczas której Papież pozdrowił nas z okna.
„Nadzieja zawieść nie może” – to hasło tego Jubileuszu, a zarazem wezwanie dla nas, uczestniczek pielgrzymki, by patrząc na życie naszych świętych augustiańskich, na nowo rozpalać w sobie chrześcijańską nadzieję.
W Rzymie modliłyśmy się w kościele św. Augustyna i uczestniczyłyśmy we Mszy Świętej przy grobie św. Moniki. Tam również otrzymałyśmy jej relikwie dla Naszego Domu Generalnego w Krakowie i domu w Lubniu, któremu św. Monika patronuje.
Zwiedzając malowniczy Rzym miałyśmy również możliwość uczestniczenia w spotkaniu i wspólnej modlitwie z mniszkami augustiańskimi żyjącymi przy kościele Santi Quattro Coronati. Było to dla nas szczególne doświadczenie bliskości duchowej i okazja do poznania ich życia oddanego modlitwie i kontemplacji.
Oprócz Rzymu odwiedziłyśmy także inne wyjątkowe miejsca, wśród których znalazła się Ostia Antica, szczególnie związana z naszym Zakonodawcą – św. Augustynem i jego matką, św. Moniką.
Następnie na naszym pielgrzymim szlaku stanęło Sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady w Genazzano – patronki naszego Zgromadzenia – oraz klasztor Ojców Augustianów w Viterbo.
W kolejnym dniu pielgrzymowania przybliżałyśmy sobie postać św. Juliany z Liège – augustianki – oraz miejsca związane z cudem eucharystycznym, który wydarzył się w kościele św. Krystyny w Bolsenie. Relikwia korporału upamiętniającego to wydarzenie znajduje się dziś w katedrze w Orvieto, którą również nawiedziłyśmy. To właśnie na skutek objawień św. Juliany, w których Chrystus wyraził pragnienie ustanowienia święta ku czci Jego Ciała i Krwi, oraz wspomnianego powyżej cudu papież Urban IV ogłosił w 1264 roku uroczystość Bożego Ciała dla całego Kościoła.
W naszym pielgrzymowaniu nie mogłyśmy pominąć takich miejsc jak Roccaporena i Cascia, szczególnie związanych ze św. Ritą. Radość była tym większa, że nawiedziłyśmy je 22 stycznia – w dniu, w którym w każdym miejscu kultu tej patronki spraw trudnych i po ludzku beznadziejnych jest ona szczególnie wspominana. W tych wyjątkowych miejscach wznosiłyśmy do Boga modlitwę za wszystkich czcicieli św. Rity.
Kolejną augustiańską świętą, która w tych dniach stała się nam jeszcze bliższa, była Klara z Montefalco. W tej malowniczo położonej miejscowości w prowincji Perugii korzystałyśmy z gościnności Mniszek Augustiańskich. Podczas wspólnej Mszy Świętej otrzymałyśmy relikwie św. Klary dla klasztoru w Krakowie. Z Montefalco udałyśmy się do Tolentino, szczególnie związanego ze św. Mikołajem z Tolentino – augustianinem. Mogłyśmy także zwiedzić sanktuarium Santa Casa w Loreto i zobaczyć Święty Domek, który według tradycji jest częścią domu z Nazaretu, w którym Maryja przyszła na świat, dorastała, przeżyła zwiastowanie i gdzie w dzieciństwie mieszkał Jezus Chrystus. To właśnie cudowne przeniesienie tego Domku widział w wizji mistycznej nasz św. Mikołaj z Tolentino.
Będąc tak blisko Adriatyku nie odmówiłyśmy sobie choć krótkiego spaceru brzegiem morza.
Największa radość czekała na nas w Pawii. To właśnie tu, w kościele Ojców Augustianów San Pietro in Ciel d’Oro, modliłyśmy się przy grobie św. Augustyna. Był to dla nas czas zadumy i modlitwy za całe Zgromadzenie, z wiarą, że nasz Zakonodawca, widząc zgromadzone przy swoim grobie córki, nie odmówi nam swojego orędownictwa u Boga. Następnie udałyśmy się do Binasco, gdzie w miejscowym kościele znajdują się relikwie kolejnej Augustianki – bł. Weroniki.
Ostatni dzień pielgrzymki również przybliżył nas do św. Augustyna. Był to Mediolan – miejsce, gdzie nasz Zakonodawca przyjął chrzest z rąk św. Ambrożego i czas przeżywania Eucharystii w samym sercu Katedry.
Bogu niech będą dzięki za ten piękny czas dotykania świętości tych, którzy nas poprzedzili w ziemskim pielgrzymowaniu, oraz za ogrom dobra, jakiego doświadczyłyśmy od tych, którzy nas wspierali. Niech Pan Jezus wynagrodzi, a św. Augustyn wyprasza potrzebne łaski dla o. Beniamina, ks. Marcina, ks. Tomasza, pani Moniki, Ojców Augustianów i Mniszek Augustiańskich, które nas gościły, a także Sióstr Pallotynek z Rzymu, Ojców Paulinów, Sióstr Karmelitanek Bosych z Rawenny i Sióstr Elżbietanek znad pięknego jeziora Garda.
