Plac św. Piotra, 18 maja 2025 r.
Z głęboką wdzięcznością wobec Boga Matka Generalna oraz s. Dorota uczestniczyły w uroczystej Mszy Świętej inaugurującej pontyfikat papieża Leona XIV, która odbyła się na Placu św. Piotra. Dzięki zaproszeniu Pana Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej mogły być świadkami tego historycznego i poruszającego wydarzenia, wraz z delegacjami z całego świata.
Wzruszenie towarzyszyło od pierwszych chwil – obecność wizerunku Matki Bożej Dobrej Rady, tak bliskiej augustiańskiej duchowości, była głębokim znakiem opieki i prowadzenia. Szczególnego charakteru liturgii dodawała posługa braci augustianów przy ołtarzu. Wspólny sektor, w którym zgromadziły się siostry i bracia augustianie, stał się przestrzenią żywej komunii – rodzinnego spotkania tych, którzy od lat dzielą augustiańską duchowość i misję.
Wyjątkowym znakiem, niosącym głębokie znaczenie dla całej augustiańskiej rodziny zakonnej, był pierścień Rybaka, który otrzymał nowy papież – ozdobiony herbem augustiańskim. A w nim: serce, strzała i księga – trzy symbole, które opowiadają duchową historię św. Augustyna, a dziś nabierają nowego znaczenia jako pieczęć posługi Biskupa Rzymu. Serce niespokojne, szukające, pragnące sensu i prawdy. Augustyn to człowiek poszukujący – uparcie, wytrwale, czasem błądząc, dający się zwieść pozorom szczęścia. Choć Augustyn od dzieciństwa był katechumenem, porzucił wiarę matki, św. Moniki. Dopiero w wieku trzydziestu lat przyjął chrzest po głębokim nawróceniu. W „Wyznaniach” pisze: „Słowem Twoim zraniłeś moje serce, i pokochałem Cię, Panie”. To Słowo trafiło w najgłębsze miejsca duszy, przemieniło i rozpaliło serce Augustyna do nowego życia.
W homilii papież Leon XIV, odwołując się do Ewangelii o spotkaniu Zmartwychwstałego z Piotrem nad Jeziorem Tyberiadzkim, ukazał istotę pasterskiej misji Kościoła: miłość i jedność. „Tylko jeśli doświadczyłeś tej miłości Boga, która nigdy nie ustaje, będziesz mógł paść owce moje” – mówił, przywołując scenę pytania Jezusa: „Czy miłujesz Mnie więcej?”. Papież ukazał posługę Piotra jako misję „miłowania więcej” – aż po ofiarę życia, bez panowania nad innymi, bez wywyższania się, ale jako służbę wiary i radości braci.
Z mocą apelował o Kościół jako zaczyn jedności, pokory i braterstwa w podzielonym świecie. „To jest godzina miłości!” – powiedział, cytując Rerum novarum Leona XIII, do którego często się odwołuje jako do duchowego dziedzica i inspiracji swojego pontyfikatu. Jego słowa: „W jedynym Chrystusie jesteśmy jedno” – zacytowane na zakończenie – stały się wyraźnym odniesieniem do jego papieskiego motta In Illo Uno, Unum i duchowego programu pontyfikatu.
Z sercem pełnym pokoju i nadziei nasze siostry wracały z Placu św. Piotra, dziękując Bogu za dar naszego brata – papieża Leona XIV.
W duchu wspólnoty, która nie zna granic, i miłości, która jednoczy w Chrystusie – modlimy się za niego każdego dnia.
