Święty Tomasz z Villanova urodził się w 1486 r. w Funnelana, w Kastylii, a dorastał w Villanueva de Los Infantes, skąd otrzymał swój przydomek. Już jako dziecko chętnie dzielił się ze swymi uboższymi kolegami ubraniami i jedzeniem. Jego rodzice nie należeli do bogatych; prowadzili skromne życie, co pozwoliło im jednak na wysłanie syna do Uniwersytetu w Alcala. Szesnastoletni Tomasz oddał się całkowicie studiom tak, że gdy uzyskał stopień magistra, zaproponowano mu prowadzenie wykładów, co czynił w latach 1513 – 16.W 1516 r. Wstąpił do Zakonu Augustianów w Salamance i w 1518 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Szybko stał się jednym z najznakomitszych kaznodziejów. W latach 1519 – 27 służył jako przeor w klasztorach w Salamance, Burgos i Valladolid.W latach 1527 – 37 był prowincjałem prowincji Zakonu w Andaluzji i Kastylii. On to właśnie posłał pierwszych współbraci tej prowincji do Nowego Świata, którzy wprowadzili zakon do Meksyku. Król Karol V chętnie słuchał jego kazań i często szukał jego porady. Mianował go Arcybiskupem Granady, lecz Tomasz nie przyjął nominacji. Dopiero w 1544 r. Pod posłuszeństwem przyjął święcenia biskupie. Jako Arcybiskup w swym zewnętrznym podejściu nadal pozostał prostym zakonnikiem. Głosił kazania, udzielał nauk katechetom, nauczał, a każdy pieniądz ze swych dochodów który mógł sobie zaoszczędzić, przeznaczył dla ubogich i potrzebujących. Już za życia był znany i czczony jako “ojciec ubogich” i jako taki żył dalej w sercach ludzkich. Zmarł 8 września 1555 roku. Jego szczątki czczone są w kościele Katedralnym w Walencji. W 1618 r. Został ogłoszony błogosławionym, a w 1658 r. wyniesiony na ołtarze i wpisany w poczet świętych Kościoła. Od 1959 r. jest patronem studiów w Zakonie św. Augustyna.